Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ego in hoc resisto; Nunc de hominis summo bono quaeritur; Duo Reges: constructio interrete. Rationis enim perfectio est virtus; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Sin aliud quid voles, postea. Paria sunt igitur.

Haec videlicet est correctio philosophiae veteris et emendatio, quae omnino aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam.

Ita prorsus, inquam; Quae ista amicitia est? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque
funditur, tota res appellatur.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium
ponimus.

Bork

Erillus autem ad scientiam omnia revocans unum quoddam bonum vidit, sed nec optimum nec quo vita gubernari possit.

Quae sequuntur igitur?

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Tubulo putas dicere?

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Idem adhuc;

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

• Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
• Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quod quidem nobis non saepe contingit.

1. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
2. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
3. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
4. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?