Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Duo Reges: constructio interrete. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sed plane dicit quod intellegit.

Bork: Quae cum dixisset, finem ille.
Frater et T.: Bonum patria: miserum exilium.
Bork: Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Proclivi currit oratio.: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Zenonem roges;: Sed ego in hoc resisto;
Bork: Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Moriatur, inquit.: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Id [redacted]tilius factum negabat.

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
Prioris generis est docilitas, memoria;
Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;
Sed ad bona praeterita redeamus.

Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi
propter corpus nec dolere.

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;